Złote perspektywy srebra

Comiesięczne spostrzeżenia Portfolio Managera Imaru Casanovy na temat rynku złota i gospodarki, w których nie brakuje jej wyjątkowych poglądów na temat wydobycia oraz korzyści, jakie inwestorzy mogą osiągnąć, dodając złoto do swojego portfela inwestycyjnego.

Złoto zatrzymuje się na perspektywie stóp procentowych

W pierwszym miesiącu 2024 r. notowania złota znajdowały się w wąskim przedziale, osiągając najniższy poziom 2006 dolarów za uncję w dniu 17 stycznia, gdy rynek ponownie ocenił prawdopodobieństwo obniżki amerykańskiej Rezerwy Federalnej (Fed) w marcu. Implikowane prawdopodobieństwo marcowej obniżki stóp spadło z 81,5% na początku roku do 35% na koniec stycznia. Złoto znalazło wsparcie powyżej 2000 dolarów za uncję, mimo że dolar amerykański umocnił się (indeks DXY¹ wzrósł o 1,92%), a rentowności wzrosły, odbijając się od minimów i zamykając się na poziomie 2039,52 dolarów za uncję na dzień 31 stycznia, co oznacza spadek o 23,36 USD, czyli 1,14% w skali miesiąca.

W branży górniczej dochodzi do dalszych dyslokacji

Akcje złota miały trudny początek roku, po raz kolejny zachowując się znacznie słabiej niż metal. Indeks NYSE Arca Gold Miners Index (GDMNTR)² oraz MVIS Global Juniors Gold Miners Index (MVGDXJTR)³ rozpoczęły rok z ujemnymi wynikami^*. Naszym zdaniem przyczyną zwiększonych strat na akcjach złota w stosunku do złota kruszcowego był rozczarowujący zestaw wstępnych wyników operacyjnych na koniec roku 2023 oraz prognoz na 2024 r. dla i tak już niekochanego sektora. Negatywny sentyment do akcji złota przełożył się na, co powszechnie uważamy, nadmierną sprzedaż akcji spółek po ogłoszeniu słabych lub nawet nieco nieoczekiwanych wyników.

Doskonałym przykładem jest Barrick Gold (5,77% aktywów netto Strategii). Spółka ogłosiła wyniki produkcyjne za czwarty kwartał i cały rok 2023 r., które były poniżej konsensusu rynkowego i wytycznych firmy. Spółka odnotowała również, że koszty utrzymania w 2023 roku, choć nie zostały zgłoszone, również będą wyższe niż oczekiwano. Bezpośredni wpływ tych wyników na wycenę spółki jest minimalny, ale wydaje się, że rynki słusznie zrewidowały swoje prognozy, aby odzwierciedlić bardziej negatywne perspektywy operacyjne. Uważamy, że jest to rozsądne, gdyż negatywne wyniki za 2023 rok wyraźnie mogą wskazywać na słabość w 2024 roku. Jednak w oparciu o nasze szacunki 9% spadek ceny akcji Barricka wydaje nam się przesadzony. Ponadto większość analityków (Barrick jest dobrze pokryty) po ogłoszeniu nie zmieniła swoich wycen docelowych dla akcji Barricka.

Żeby było jasne, nie usprawiedliwiamy firm. Choć może to być trudne, spółki muszą uczynić priorytetem informowanie rynków o rocznych wytycznych operacyjnych i finansowych, oczekiwaniach i celach, które mogą spełnić lub przekroczyć. Niewypełnienie celów jest surowo karane. Wydaje nam się jednak, że negatywne nastawienie do całego sektora złota w ostatnim czasie może nasilać presję cenową.

Popyt fizyczny jest wysoki

Światowa Rada Złota podała, że ​​całkowity popyt na złoto w 2023 r. wyniesie 4899 ton, najwyższy w historii i o 3% wyższy od popytu w 2022 r. Z wyłączeniem tak zwanych transakcji OTC (pozagiełdowych) lub transakcji pozagiełdowych (dane szacunkowe uwzględniające różnicę między podażą a popytem na złoto) popyt w 2023 r. był nieco (-5%) niższy niż w 2022 r., ale nadal był bardzo wysoki. Zmieniająca się dynamika popytu na złoto, którą podkreślaliśmy, pozostaje aktualna: Intensywne zakupy banków centralnych były dominującym czynnikiem wpływającym na ceny złota w 2023 roku, a popyt ze strony sektora publicznego stanowił ponad 20% całkowitego popytu na złoto w tym roku. Zakupy netto w wysokości 1037 ton w 2023 roku były niewiele niższe od rekordowych 1082 ton zakupionych przez banki centralne w 2022 roku i są ponad dwukrotnie wyższe od średnich rocznych zakupów netto sprzed 2022 roku, które wynosiły około 500 ton złota rocznie. Jest to imponujący trend, który prawdopodobnie utrzyma się w dłuższej perspektywie. Z kolei w 2023 roku nadal obserwowano odpływy z globalnych funduszy ETF opartych na złocie fizycznym, których stan posiadania zmniejszył się o 244 tony i doprowadził całkowity popyt inwestycyjny do najniższego poziomu od 10 lat, co jest kolejnym odzwierciedleniem apatii inwestorów wobec złota jako klasy aktywów^§.

Roczny popyt na złoto według sektorów

Źródło: Światowa Rada Złota. Stan na grudzień 2023 r.

Czy srebro zalśni w słońcu?

Brak zainteresowania inwestorów nie jest zarezerwowany wyłącznie dla złota. Srebro, tańszy kuzyn złota, ucierpiało jeszcze mocniej i w ciągu ostatnich kilku lat radziło sobie gorzej niż złoto. Stosunek złota do srebra (liczba uncji srebra wymagana do zakupu jednej uncji złota), wynoszący obecnie około 90, jest znacznie powyżej 20-letniej średniej wynoszącej około 68. Srebro, podobnie jak złoto, jest metalem szlachetnym i historycznie bezpieczną przystanią, opartą na tych samych fundamentach, co złoto. Jednak srebro jest również metalem przemysłowym, mającym szerokie zastosowanie w elektronice, medycynie, samochodach, sprzęcie AGD, katalizatorach chemicznych i, co ważne, srebro odgrywa istotną rolę w produkcji ogniw słonecznych.

Instytut Srebra szacuje, że popyt na srebro wykorzystywane w fotowoltaice (PV) w 2023 roku wyniesie około 161 milionów uncji, co oznacza wzrost ze 140 milionów uncji w 2022 roku i stanowi około 13% całkowitego globalnego popytu na srebro^†. Oczekuje się oczywiście, że popyt ten będzie nadal rósł, odzwierciedlając wzrost liczby instalacji solarnych jako jednego z głównych źródeł energii odnawialnej na świecie. Międzynarodowa Agencja Energetyczna szacuje, że do 2028 roku fotowoltaika (PV) będzie stanowić około 13% całkowitej globalnej mocy elektrycznej, w porównaniu z około 5% mocy obecnie^‡. Implikacje dla srebra są jasne, a rosnącemu popytowi na fotowoltaikę w ciągu najbliższych pięciu lat i później prawdopodobnie nie będzie towarzyszyć wzrost podaży.

Niektóre przybliżone liczby mogą pomóc w umieszczeniu tego w odpowiednim kontekście. Ponad dwukrotny wzrost mocy fotowoltaiki do 2028 roku powinien przełożyć się na ponad dwukrotny wzrost popytu na srebro w 2023 roku, czyli ponad 300 milionów uncji srebra. Roczna światowa podaż srebra utrzymuje się na stosunkowo niezmienionym poziomie w ciągu ostatnich 10 lat i wynosi około 1 miliarda uncji. Zatem rosnące zapotrzebowanie ze strony zastosowań fotowoltaicznych jest znaczne dla branży, która jest bardzo nieelastyczna, jeśli chodzi o stronę podaży.

Złoża srebra są nie tylko trudne do znalezienia, ale bardzo niewiele z nich czeka na zagospodarowanie, a nawet jeśli decyzja o zagospodarowaniu zostanie podjęta, przeprowadzenie badań technicznych, ekonomicznych, środowiskowych i społecznych, uzyskanie pozwoleń i spełnienie rządowych wymogów regulacyjnych może zająć nawet dekadę lub dłużej. Srebro, które już teraz jest niedowartościowane w stosunku do złota, może skorzystać nie tylko na odbiciu do poziomów bardziej zbliżonych do historycznej średniej, ale także na dodatkowym i rosnącym wsparciu ze strony branży fotowoltaicznej.